بررسی کلینوپیروکسن های موجود در توده های نفوذی محور کرج-طالقان (البرز مرکزی)

توده های نفوذی البرز مرکزی با ترکیب سنگ شناسی الیوین گابرو، الیوین مونزودیوریت، الیوین مونزونیت و پیروکسن مونزونیت به شکل سیل، لوپولیت، فاکولیت، استوک و پلاگ در درون سنگ های آذرآواری سازند کرج و معادل آن جای گرفته اند. مجموعه ی کانی های تشکیل دهنده این سنگ ها عبارتند از پلاژیوکلاز، فلدسپار قلیایی، پیروکسن، الیوین و بیوتیت. بررسی های شیمی کانی انجام شده روی پیروکسن های موجود در توده های نفوذی بیان گر حضور دو نوع کلینوپیروکسن با ترکیب دیوپسید و اوژیت است. ترکیب شیمیایی پیروکسن ها بیان گر شکل گیری آن ها در محیط وابسته به فرورانش است. میانگین دمای تبلور کلینوپیروکسن ها حدود 1080 تا 1250 درجه ی سانتی گراد ارزیابی شده و به نظر می رسد که کلینوپیروکسن ها در دمای پایین تری نسبت به ارتوپیروکسن ها شکل گرفته باشند. همچنین فشار محاسبه شده کمتر از 9 کیلوبار است و میزان آب ماگمای تشکیل دهنده ی این سنگ ها بالا بوده است. بالا بودن فشار بخشی اکسیژن و نیز میزان آب ماگما طی تکامل ماگمایی می تواند بیانگر تبلور کلینوپیروکسن ها طی صعود ماگما و در فشارهای متفاوت باشد. مشابه بودن ویژگی های صحرایی، سنگ نگاری، شیمی کانی ، نزدیکی مکانی و زمانی سنگ های مناطق مورد بررسی نشان از رابطه ی ژنیتیکی و خویشاوندی نزدیک و احتمالا خاستگاه یکسان دارد.