مدل سازی انتقال آلودگی ناشی از نشت شیرابه محل دفن زباله های شهر رشت

در مطالعه حاضر، محل دفن زباله های شهر رشت به عنوان یکی از منابع ایجاد آلودگی در مناطق شمالی کشور مورد ارزیابی قرار گرفته است. در این مطالعه از نرم افزار Visual HELP برای تعیین نرخ تولید شیرابه و از نرم افزار HYDRUS 3D برای بررسی نحوه انتقال آلودگی ناشی از شیرابه استفاده شد.بر اساس شرایط ساختاری محل دفن زباله ها و همچنین شرایط اقلیمی منطقه، میزان تولید شیرابه از کف این محل و نشت از آن معادل 69/0 متر بر سال تعیین شد. در این مطالعه از نیتروژن گونه آمونیوم (N(NH4+))به عنوان عامل پایدار در محیطاستفاده شد. نقاط p1و p2که به ترتیب در زیر بلوک های 1 و 3 محل دفن زباله ها قرار دارد نشان می دهد که افزایش غلظت نیتروژن آمونیوم در محیط تا 4 سال از شروع نشت شیرابه صورت می گیرد و پس از آن این غلظت شروع به کاهش می کند تا اینکه در p1غلظت تقریبی 5000 و در p2این مقدار به بیش از 6000 میلیگرم بر متر مکعب می رسد و یکنواخت می شود. بررسی نقطه p5که در610 متری انتهای غربی محل دفن زباله ها قرار دارد نشان می دهد که پالس آلودگی پس از 2 سال و با غلظت تقریبی 1 میلیگرم بر مترمکعب به منطقه وارد می شود. منحنی تغییرات غلظت نیتروژن آمونیوم در نقطه p7که در 750 متری شمال محل دفن زباله ها واقع شده است، از ورود غلظت 45 میلیگرم بر متر مکعبی پس از 10 سال به این منطقه دلالت دارد. بررسی منحنی تغییرات غلظت نقاط p8تا p12در محیط سنگ کف نشان می دهد که در بازه زمانی 50 ساله، به دلیل ناچیز بودن غلظت نفوذی به محل قرارگیری این نقاط می توان عنوان کرد که نفوذ و انتقال آلودگی تنها در قسمت رسوبی بالایی صورت می گیرد.