ارتباط آموزه های رستاخیز، رجعت و ملکوت الله با آخر الزمان در عهد جدید باتکیه بر کارکردها و آسیب ها

رستاخیز، رجعت، و ملکوت خدا از آموزه های اساسی عهد جدید است که دین مسیحیت براساس آن بنا شده است. کلیدی بودن این واژگان به مساله انتظار برمیگردد که هسته اولیه اجتماع مسیحیت را شکل داد و با پایان حیات زمینی عیسی این انتظار به صورت رجعت عیسی برای برقراری ملکوت الله صورت جدیدی به خود گرفت. حال دینی که بر اساس انتظار تاریخی و اشتیاق پیروان آن برای ظهور منجی شکل گرفته است، موعود باوری وانتظار میتواند دارای کارکردهای متعددی در اجتماع مومنان به آن باشد. بنابراین پژوهش حاضر با روش توصیف و تحلیل محتوا، ارتباط آموزه های رستاخیز، رجعت و ملکوت خدا را با آخرالزمان بررسی و کارکرد آن را در باورمندان به آیین مسیحیت همراه با ذکر آسیبهای این اعتقاد مورد تحلیل قرار میدهد. یافته های حاصل از پژوهش نشان میدهد، آخرالزمان مسیحیت را باور به رستاخیز، رجعت و ملکوت خدا شکل میدهد. باور به این آموزه ها کارخانه انسان سازی است که برای فرد شادی، امید به آینده، صبر و تحمل و اخلاق نیکو را به ارمغان میآورد و در بعد اجتماعی همه مومنان به مسیح را با هر ملیت و نژادی یکسان دانسته؛ زیرا آن چه معیار است ایمان به شخص عیسیمسیح است که همه مومنان به مسیح از این حیث یکسانند. البته این کارکردها آسیبهایی چون انحصارگرایی، ایمانگرایی و افول جامعه مسیحیت را نیز به دنبال خواهد داشت.