مقایسه استحکام باند برشی کامپوزیت به عاج با استفاده از نورهای تابشی QTH و LED با زمانهای مختلف

پیام:
چکیده:
زمینه و هدف
در سالهای اخیر استفاده از دستگاه های Light Emitting Diode(LED) رو به افزایش می باشد. این تمایل به دلیل عدم نیاز به فیلتر و تولید حرارت کمتر در مقایسه با دستگاه های هالوژن جهت کیورینگ کامپوزیت است. به همین جهت هدف از این مطالعه مقایسه استحکام باند برشی کامپوزیت به عاج با استفاده از نورهای QTH و LED در زمانهای مختلف می باشد.
روش بررسی
در این مطالعه تجربی شصت دندان خلفی سالم بدون پوسیدگی و ترمیم، انتخاب و به صورت تصادفی به شش گروه ده تایی تقسیم شدند. قسمت باکال دندانها طوری تراش داده شد که سطح عاج به میزان کافی اکسپوز شد. پس از اچ و کاربرد باندینگ مقداری کامپوزیت درون مولد پلاستیکی سیلندریک پک شد و روی سطح عاج دندانها قرار گرفت گروه اول، دوم و سوم به ترتیب به مدت بیست، سی و چهل ثانیه توسط دستگاه لایت کیور LED(Wood Pecker) کیور شدند. سه گروه بعدی یعنی گروه چهارم، پنجم و ششم به ترتیب به مدت بیست، سی و چهل ثانیه توسط دستگاه لایت کیور QTH (Optilux 501)با توان تابشی پانصد میلی وات بر سانتی مترمربع کیور گردیدند. پس از نگهداری نمونه ها به مدت دو هفته در آب مقطر در دمای اتاق، استحکام باند برشی آنها با دستگاه تست مکانیکی(Zwick Universal Testing ) و با سرعت یک میلی متر در دقیقه ثبت شد. داده ها توسط آزمونهای آماری Two way ANOVA و با توجه به معنی دار شدن اثر بر هم کنش از آزمون One way ANOVA و Tukey HSD تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها
تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین گروه ها اختلاف آماری معنی داری وجود دارد. بیشترین میزان استحکام باند برشی در زمان چهل ثانیه، با تابش نور LED (با میانگین 63/18 مگاپاسکال) به دست آمد. در مقایسه دو به دوی انجام شده بین گروه ها با استفاده از آزمون Tukey ، تنها مقایسه استحکام باند در گروه هایی که با نور LED کیور شده بودند و در زمانهای بیست ثانیه با چهل ثانیه و سی ثانیه با چهل ثانیه با هم تفاوت معنی دار داشتند. ( به ترتیب 059/0=p و 004/0=p)
نتیجه گیری
بر اساس مطالعه حاضر ، استفاده از دستگاه لایت کیور LED در مقایسه با دستگاه QTH نتایج بهتری دارد. زمان چهل ثانیه جهت نوردهی دستگاه LED توصیه می شود.
زبان:
فارسی
صفحات:
137 تا 142
لینک کوتاه:
magiran.com/p1560086 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!