واکاوی اثر تنش خشکی بر برخی پارامترهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه به-لیمو Lippia citriodora H.B.K

استفاده از گیاهان داروئی برای درمان بیماری ها در انسان بیشینه طولانی دارد. تخمین زده شده که بیش از 10% از گونه های گیاهی استفاده داروئی داشته باشند. گیاهان متاثر از فاکتور های محیطی مختلفی، همانند خشکی می باشند. خشکی با برهم زدن توازون اسمزی گیاهان موجب کاهش رشد و عملکرد آنها می شود. همچنین باعث القاء گونه های واکنشگر اکسیژن می شود که به سلول های گیاهی آسیب می-رساند. هدف از اجرای این طرح بررسی تاثیر تنش خشکی بر پارامترهای بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی گونه به لیموLippia citriodora از تیره Verbenaceae است . تنش خشکی با غلظت های مختلف PEG(پلی اتیلن گلیکول ) 0%، 5%، 10%، 20%و 25% القاء شد. نتایج بدست آمده نشان داد که FW(وزن تر ) و RWC(محتوای نسبی آب) با افزایش تنش خشکی کاهش معنی داری را نسبت به شاهد نشان می دهند. طول ریشه تحت تنش خشکی تغییر معنی داری را حاصل نمی کند. محتوای رنگیزه های گیاه تحت تنش خشکی در سطوح پایین PEG افزایش معنی داری را نشان می دهد در حالیکه در سطوح بالای آن کاهش معنی داری حاصل می کند. تحت تنش خشکی محتوای پروتئین، پرولین، MDA(مالون دی آلدهید) و آب اکسیژنه(H2O2) افزایش معنی داری نسبت به شاهد حاصل می کند. فعالیت زیمایه های پاداکساینده با افزایش تنش خشکی افزایش می یابد. کاهش FW و RWC با تنش خشکی حساسیت گیاه را به تنش نشان می دهد از طرفی گیاه با افزایش ترکیباتی مانند پرولین و H2O2 و همچنین افرایش فعالیت زیمایه های پاداکساینده به تنش خشکی پاسخ می دهد.