ارزیابی پویایی صنعت بانکداری ایران

با توجه به اینکه شبکه بانکی کشور در حال گسترش بانک های خصوصی و تجربه ورود بانک های خارجی است، میزان تمرکز در شبکه بانکی کشور و اندازه گیری درجه رقابت پذیری بانک های کشور دارای اهمیت است. در همین راستا در این مقاله سعی شده است با استفاده از شاخص های تمرکز و هرفیندال، درجه تمرکز در شبکه بانکی کشور در دوره زمانی 1380-1391 اندازه گیری شود. همچنین برای اندازه گیری درجه رقابت پذیری از روش غیرساختاری پانزار و راس پویا در دوره زمانی 1375-1391 استفاده شده است. نتایج حاصل از بررسی حاکی از تمرکز تقریبا 60 درصدی دارایی در 5 بانک بزرگ کشور است که در دوره مورد بررسی روند کاهشی داشته است. علاوه بر آن 5 بانک بزرگ کشور سهم 51 درصدی در تسهیلات غیرجاری را در سال 1391 داشته اند که لزوم توجه مدیریت ریسک اعتباری در این گروه از بانک ها را بیش از پیش می سازد. همچنین شاخص پانزار و راس پویا نیز بیانگر بیشتر بودن درجه رقابت پذیری بانک های بزرگ در مقایسه با بانک های کوچک و همچنین بانک های خصوصی در مقایسه با بانک های دولتی می باشد.