مطالعه تطبیقی قواعد حل تعارض حاکم بر شیوه ثبت الکترونیکی اسناد از منظرحقوق ایران و حقوق بین الملل

ظهور و گسترش ابزار های الکترونیکی و پدیده «اینترنت» و رشد روزافزون کاربرد آنها من جمله در تجارت الکترونیکی، تحول در ساختارهای سنتی مرتبط با امور اداری و تجاری را اجتناب ناپذیر ساخته است. در این راستا، برخی از مسائل همچون همگامی با ضرورتهای جدید دنیای تجارت (سرعت، امنیت، ارزانی و همسانی اسناد الکترونیکی با داده ها)، اندیشه ثبت الکترونیکی را تقویت کرده است. از طرفی عدم بهره گیری از تجارت الکترونیکی به معنای از دست رفتن فرصتهای لحظه ای زودگذر درتجارت جهانی و تضعیف موقعیت رقابتی در عرصه تجارت بین المللی است.در این تحقیق، تلاش می شود اعتبار، اصول، تعارض و قواعد حل آن و آثار حقوقی ثبت الکترونیکی اسناد در حقوق ایران و قوانین بین المللی و راهکارهای کشورهای مختلف در خصوص اعتباردهی و پذیرش اسناد الکترونیک مورد بررسی قرار گیرد. همچنین تحلیل مواد قانون تجارت الکترونیکی، قانون ثبت اسناد و املاک، قانون دفاتر اسناد رسمی، آیین نامه دفاتر خدمات الکترونیکی و مطالعه تطبیقی با حقوق برخی کشورها و قانون نمونه دفاتر اسناد رسمی آنها، راهگشای حل بسیاری از مسائل و پاسخ به پرسش های مطرح در زمینه ثبت الکترونیکی خواهد بود.