تعیین کارایی روش «حالات شکست و تحلیل آثار آن» در ارتقاء درآمد بخش اورژانس

عملکرد موفق بخش اورژانس هر بیمارستان از شاخص های مهم افزایش رضایتمندی در دریافت کننده گان خدمات می باشد. ضامن حفظ این عملکرد موفق انضباط مالی و پرهیز از زیان ده بودن این بخش از نگاه اقتصادی است. بنابراین درآمد بخش اورژانس یکی از معیارهای عملکرد موفق این بخش از نگاه سیستم مدیریتی بیمارستان است. بر این اساس محققین پژوهش حاضر اقدام به بررسی میزان درآمد بخش اورژانس با بکارگیری روش FMEA نمودند.
مطالعه حاضر یک پژوهش کوهورت آینده نگر با پیگیری 18 ماهه می باشد که در 6 فاز تنظیم گردید. در فاز اول با استفاده از روش حالات شکست و تحلیل آثار آن اقدام به شناسایی نواقصی شد که موجب کاهش درآمد بخش اورژانس می گردید و سپس راهکارهایی برای رفع آن پیشنهاد گردید. در فازهای 2 تا 5 مطالعه بر اساس اولویت بندی مشکلات، اقدام به اجرای راهکارهایی به منظور رفع نواقص گردید. فاز ششم نیز ارزشیابی نهایی مطالعه در نظر گرفته شد. در پایان هر ماه بازخورد درآمد سیستم ارزیابی شد و با استفاده از آزمون Repeated measure ANOVA اقدام به آنالیز داده ها گردید.
عدم ثبت وسیله مصرفی و عدم تخصیص کد نهایی جداگانه برای خدمات اورژانس در بیماران بستری شده مهمترین نواقصی بود که باعث کاهش درآمد اورژانس گردید. رفع این نواقص باعث افزایش 75/9 درصدی در درآمد بخش اورژانس طی یکماه گردید (0/0001>p؛ 84/0=F؛ 6؛1=df). در کل طی 18 ماه پیگیری رفع نواقص موجب افزایش 328/2 درصدی در درآمد بخش اورژانس شد (0/0001>p؛ 215=F؛ 90، 15:df).
یافته های پژوهش حاضر نشان داد مدل حالات شکست و تحلیل آثار آن، میتواند به عنوان روشی مطمئن و کارا در کاهش هزینه ها بخش اورژانس و افزایش درآمد آن مورد توجه قرار گیرد.