ارزیابی وضعیت فرسودگی شغلی در پرسنل عملیاتی اورژانس پیش بیمارستانی

با توجه به شرایط کاری و پر استرس کارکنان اورژانس پیش بیمارستانی به عنوان افرادی که نقش حیاتی در نجات جان انسان ها بر عهده دارند، شناسایی میزان و خطر فرسودگی شغلی در این پرسنل بسیار اهمیت دارد. به همین منظور انجام پژوهش حاضر به منظور تعیین میزان فرسودگی شغلی کارکنان عملیاتی پایگاه های شهر اصفهان انجام پذیرفت.
در پژوهش مقطعی حاضر، کلیه کارکنان عملیاتی پایگاه های شهری اورژانس پیش بیمارستانی سطح شهر اصفهان وارد مطالعه شدند شدند. با استفاده از پرسشنامه استاندارد فرسودگی شغلی ماسلاچ، وضعیت فرسودگی شغلی تکنسین های اورژانس مورد ارزیابی واقع شد. جنبه های مورد ارزیابی شامل تعداد دفعات بروز و شدت خستگی هیجانی، مسخ شخصیت و احساس کفایت شخصی بود. رتبه بندی تعداد دفعات و شدت بروز این احساسات در سه گروه کم، متوسط و زیاد تقسیم بندی گردید.
در نهایت 68 تکنسین وارد مطالعه شدند (میانگین سنی 7/7±97/26 سال؛ 6/42 درصد مجرد). از نظر شدت، میانگین امتیاز خستگی هیجانی افراد برابر 39/20±59/25 (سطح متوسط)، امتیاز مسخ شخصیت برابر 83/7±57/10 (سطح متوسط) و امتیاز کفایت شخصی برابر 46/8±6/34 (سطح متوسط) بود. همچنین تعداد دفعات بروز خستگی هیجانی برابر 95/11±21/21 (سطح کم)، مسخ شخصیت برابر 43/5±94/8 (سطح متوسط) و کفایت شخصی برابر 72/5±82/26 (سطح زیاد) به دست آمد.
یافته های به دست آمده از این بررسی نشان داد که پرسنل عملیاتی اورژانس پیش بیمارستانی شهر اصفهان درجات متوسطی از شدت و دفعات احساس خستگی هیجانی، مسخ شخصیت و به مقدار زیادی احساس عدم کفایت شخصی را گزارش نمودند.