عملکرد و اجزای عملکرد ماش (Vigna radiata) متاثر از کاربرد ورمی کمپوست و کود زیستی فسفات

به منظور بررسی اثر کود آلی (ورمی کمپوست) و کود زیستی فسفات بارور-2 بر عملکرد و اجزای عملکرد ماش آزمایشی در سال زراعی 92-91 در یاسوج انجام گرفت. آزمایش به روش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دوازده تیمار و سه تکرار انجام یافت. عامل اول مصرف ورمی کمپوست در چهار سطح (صفر، 10، 20، 30 تن در هکتار) به صورت خاک مصرف و عامل دوم استفاده از کود زیستی فسفات بارور-2 در سه سطح (صفر، 50، 100 گرم در هکتار) به صورت بذرمال در نظر گرفته شدند. صفات اندازه گیری شده شامل عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، شاخص برداشت و ارتفاع بوته بودند. نتایج حاصل از مقایسه میانگین ها و بر همکنش تیمارها نشان داد که کاربرد 30 تن در هکتار ورمی کمپوست همراه با بارور-2 به میزان 100 گرم در هکتار سبب بیشترین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی به ترتیب برابر 4.3 و 18.8 گرم در بوته شدند. بر اساس یافته های آزمایش استفاده از تلفیق بارور-2 و ورمی کمپوست نسبت به استفاده از هر کدام به تنهایی از این عوامل برتری نشان داده و تلفیق این دو عامل با همدیگر می تواند باعث افزایش عملکرد شود. با توجه به یافته های آزمایش، مصرف 30 تن ورمی کمپوست همراه با بارور-2 به میزان 100 گرم در هکتار برای افزایش عملکرد دانه در این گیاه می تواند مفید باشد.