برخی خصوصیات زراعی و فیزیولوژیکی جو (Hordeum vulgare L) تحت تاثیر کودهای نیتروژنی و فسفره

کاربرد کودهای شیمیایی در دهه های اخیر منجر به افزایش عملکرد گیاهان زراعی شده است. اما، کاربرد آنها در دراز مدت با اثرات زیان باری بر محیط زیست و حتی عملکرد گیاهان همراه می باشد. از این رو تحقیقات به سمت استفاده از کود های زیستی به جای کودهای شیمیایی سوق داده شده است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر کود های زیستی نیتروژنه (نیتروکارا، نیتروکسین، ترکیب نیتروکارا+ نیتروکسین و شاهد)، کودهای زیستی فسفره (فسفره بارور2، بیوفسفر، ترکیب فسفره بارور2+ بیوفسفر و شاهد) بر رشد و عملکرد جو می باشد. نتایج به دست آمده از این بررسی نشان داد که کاربرد کودهای زیستی فسفره و نیتروژنه اثر معنی داری بر صفات ارتفاع، وزن خشک بوته، تعداد پنجه و سنبلچه در واحد سطح، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، تعداد دانه در بوته، شاخص سطح برگ و شاخص کلروفیل برگ داشتند. بر اساس نتایج حاصل، کاربرد نیتروکارا، نیتروکسین و ترکیب این دو کود به ترتیب افزایش 100، 86 و 110 درصدی را در عملکرد دانه باعث شدند. با کاربرد کودهای زیستی فسفره نیز بیشترین میزان افزایش عملکرد دانه جو مربوط به کاربرد بیوفسفر بود. این تیمار توانست عملکرد دانه را به میزان 50 درصد افزایش دهد.