ویژگی های دموگرافیک کفشدوزک Hippodamia variegata (Goeze) (Coleoptera: Coccinellidae) با تغذیه از شته سبز گندم Sitobion avenae Fabricius (Hemiptera: Aphididae)

کفشدوزک ها یکی از مهم ترین گونه های شکارگر در میان بندپایان می باشند. بنابراین مظالعه پارامترهای رشد جمعیت آنها یک تصویر شفافی درباره طول عمر آنها به ما می دهد. تاریخچه زندگی کفشدوزک Hippodamia variegata با تغذیه از شته سبز گندم Sitobion avenae روی گیاهان میزبان مختلف در شرایط آزمایشگاهی در دمای 1 ±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5 ±65 درصد و دوره ی نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات دوره نشو و نما، بقاء و باروری با استفاده از جدول زندگی دوجنسی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. بر طبق جدول زندگی دوجنسی نرخ خالص تولیدمثل (R0) کفشدوزک با تغذیه از گندم (رقم تجن)، جو (دشت)، ذرت (سینگل کراس 704) و سورگوم (اسپید فید) به ترتیب 38/235، 74/190، 54/293، 46/137 ماده/ماده/نسل به دست آمد. هم چنین براساس نرخ ذاتی افزایش جمعیت (rm) که به عنوان یک شاخص مناسب در افزایش جمعیت این کفشدوزک می باشد، گندم نسبت به سایر گیاهان میزبان دارای بیش ترین نرخ ذاتی افزایش جمعیت بود و با تغذیه از گیاهان میزبان ذکر شده در بالا به ترتیب 181/0، 179/0، 163/0 و 162/0 بر روز به دست آمد. نتایج نشان داد که با استفاده از جدول زندگی دوجنسی می توان نشو و نما و بقای شکارگر را با دقت توصیف کرد. هم چنین این مطالعه برای درک بهتر برهمکنش گیاه - شته- شکارگر فرصت خوبی را ارائه کرده است.