بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی در تمایل به تسهیم دانش (مورد مطالعه: کارکنان شرکت های صنایع دارویی استان گیلان)

در اقتصاد مبتنی بر دانش، سازمان ها دانش کارکنان را به عنوان منبعی در جهت خلق و افزایش ارزش سازمانی به کار می گیرند و موفقیتشان به توانایی شان در مدیریت این منبع کمیاب بستگی دارد. یکی از قابلیت های مهم سازمانی که می تواند به سازمان ها در خلق و تسهیم دانش کمک کند و برای آن ها در مقایسه با سازمان های دیگر مزیت سازمانی پایدار ایجاد کند، وجود سرمایه اجتماعی است. هدف این مقاله بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی در بهبود تسهیم دانش در صنایع دارویی استان گیلان است. روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری این تحقیق کارشناسان صنایع داروسازی استان گیلان می باشند که تعداد آن ها 103 نفر است و از کل جامعه بررسی شد. در این تحقیق دو پرسشنامه استاندارد سرمایه اجتماعی و تسهیم دانش به کار گرفته شده است. یافته های پژوهش که از طریق آزمون رگرسیون به دست آمد، نشان داد سرمایه اجتماعی در افزایش تسهیم دانش نقش دارد. از سه بعد درنظرگرفته شده برای سرمایه اجتماعی، بعد شناختی بیشترین نقش را در بهبود تسهیم دانش دارد و بعد از آن بعد رابطه ای در بهبود تسهیم دانش نقش دارد، اما بعد ساختاری نسبت به دو بعد دیگر نقش بسزایی در بهبود تسهیم دانش ندارد.