بررسی شیوع مشکلات ساختمانی در آرایشگران زن شاغل در شیراز

با توجه به شیوع دردهای اسکلتی-عضلانی در مشاغل گوناگون ،تحقیق حاضر با هدف بررسی شیوع درد در بین آرایشگران زن شاغل شیراز انجام شده است.
روش مطالعه پیمایشی و از نوع شیوع شناسی بوده و تعداد کل نمونه ها شامل 239 نفر می باشد که به روش دردسترس انتخاب شد. داده ها از طریق انجام مصاحبه حضوری و تکمیل پرسشنامه محقق ساخته گردآوری گردیده است و از روش های آمار توصیفی و برآورد میزان شیوع و درصدها جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده است.افراد تحت مطالعه از نظر سن، شاخص فربهی، وضعیت تاهل، سابقه کار، ساعات کاری،نوع کفش هنگام کار و استفاده از کفی در داخل کفش تقسیم شده اند.انحراف انگشت بزرگ پا ، سفتی انگشت بزرگ پا ، بیشتر از حد طبیعی بودن حرکت انگشت بزرگ پا ، انگشت چکشی ، قوس پا ، پلانتارفشیاتیس، درد در ساق پا ، سندرم تونل تارسال خلفی ، متاتارسالژیا ، متاتارسال نورالژیا و سندروم کوبوئید نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. اطلاعات جمع آوری شده از طریق نسخه 16نرم افزار SPSS و با روش های آمار توصیفی و آزمون آماری کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان داد بیشتر نمونه ها از نظر شاخص فربهی در گروه وزنی خیلی لاغر(1/30%) ، وضعیت تاهل در گروه متاهل(1/56%)، ساعات کاری در گروه بیشتر از 8 ساعت (9/38%) ، نوع کفش حین کار در گروه صندل معمولی (1/53%) بودند و فقط 4/8% آنها از کفی در داخل کفش استفاده کردند. از تعداد کل نمونه ها انحراف انگشت بزرگ پابه عنوان دفورمیتی شایع (9/54%)در میان آرایشگران بود ، 8/34% از آنها دارای سفتی انگشت بزرگ پا و 31% درد ساق پا،متاتارسالژیاداشتند . نتایج نشان داد که ارتباط آشکاری بین مشکلات ساختمانی پا با شاخص فربهی،وضعیت تاهل، سابقه کار، ساعات کاری ،نوع کفش هنگام کار و استفاده از کفی در داخل کفش وجود دارد.
مطابق یافته های مطالعه عوامل متعددی در بروز ناراحتی های ناحیه پا و ساق پا در آرایشگران موثر است .بنابراین پیشنهاد می شود با آموزش آرایشگران در زمینه روش های صحیح انجام کار و همچنین اصلاح وضعیتهای کاری همچون طراحی صندلی مناسب ، کم کردن ساعت کاری، استفاده از کفش طبی و صندل طبی از بروز ناراحتی ها در این گروه شغلی پیشگیری نمود.