حاملگی خارج رحمی: بررسی پنج ساله در بیمارستان شهید اکبرآبادی (1376- 1372)

حاملگی خارج رحمی یکی از مسائل مهم در طب مامایی است. این مساله در بعضی موارد بصورت یکی از اورژانسهای این رشته تظاهر می کند و اهمیت آن در حدی است که عدم تشخیص بموقع می تواند فاجعه آمیز باشد در بررسی های به عمل آمده، آمار حاملگی نابجا در کشور ایران با سایر کشورها (بویژه امریکا) فرق می کند (11/0%) در مقابل 1%) علت این اختلاف آمار، عدم تشخیص اینگونه موارد سقط و از بین رفتن محصول حاملگی بدون تشخیص می باشد و مهمتر از آن ارتباطات جنسی کنترل نشده در کشورهای دیگر است که در ایران کمتر بچشم می خورد. در این بررسی، دخالت واضح آی یو دی (IUD) عفونت ارگانهای لگنی، سابقه عمل جراحی و سابقه حاملگی خارج رحمی، سابقه سقط و کورتاژهای قبلی در افزایش احتمال حاملگی خارج رحمی مشاهده شد.
3/1 موارد حاملگی های نابجا با آی یو دی همراه بود. افرادی که سابقه حاملگی نابجا داشته باشند شانس بالایی برای حاملگی خارج رحمی مجدد دارند، مگر اینکه عامل اتیولوژیک آن از بین رفته باشند. سن شیوع حاملگی نابجا بین 41-25 سالگی و حداکقر شیوع آن مابین 35-30 سالگی و همچنین بین حاملگی های چهارم تا ششم با حداکثر شیوع در حاملگی چهارم می باشد. در این مطالعه تمامی موارد بررسی از نوع حاملگی های چهارم تا ششم، با حداکثر شیوع در حاملگی چهارم می باشد در این مطالعه تمامی موارد بررسی از نوع حاملگی لوله ای بود. همچنین در 8/92% موارد کلدوسنتز مثبت بود. در 2/88% موارد تست حاملگی مثبت بود و در بیشتر از 97% موارد مثبت گزارش شد. نتایج بدست آمده نشان دهنده این واقعیت است که در کشور ما نیز شیوع حاملگی خارج رحمی در سالهای اخیر افزایش نشان می دهد که علت آن استفاهد از آی یو دی و افزایش عفونت لگنی می باشد همچنین بهبود روش های تشخیصی مانند سونوگرافی لاپاراسکوپی و نیز به تشخیص موارد بیشتری از حاملگی های خارج رحمی منجر می گردد راه پیشگیری از آن آموزش مدون گروهی به بانوان در بخش بهداشت و تنظیم خانواده می باشد.