لوپوس نوزادان بررسی دراز مدت نتایج آن در نوزادان و مادران فاقد علامت

در این مقاله به بررسی سندرم لوپوس نوزادان پرداخته شده است که دربرگیرنده بیماری زائی و مکانیسمهای فرضی موثر در پیدایش این بیماری با توجه به نتایج مدل های حیوانی و انسانی آن می باشد و نیز به نقد دو سری موارد ( case series ) بیماری که منتشر گردیده، پرداخته شده است همچنین به بررسی مقالات مختلفی که پاتوژنز و علائم بالینی در موارد لوپوس نوزادان را شرح داده اند، پرداخته شده است. بررسی این مقالات مشخص نمود که در پاتوژنز لوپوس نوزادان آنتی بادی های SSA ، SSB نقش دارند که نقش عمده بعهده آنتی بادی SSB میباشد و در زمینه مطالعات بالینی مشخص شد که اکثر مادرانی که نوزاد مبتلا به لوپوس بدنیا میآورند در طول مطالعه علائم بافت همبندی داشته اند و مرگ ومیر در نوزادان طی ماه های اول زندگی بالا بوده و علت عمده آن نارسائی احتقانی قلبی بوده است و اگر مادری که نوزاد لوپوس بدنیا آورده مجددا حامله شود، شانس لوپوس نوزادی در تولد مجدد نیز وجود دارد و شیوع آن حدود 30 – 20% میباشد.
لازم است که در مادرانی که از شانس بالائی برخوردارند ( High risk ) یعنی مادرانی که سابقه نوزاد مبتلا به لوپوس در زایمانهای قبلی دارند و یا آنتی بادی علیه SSB ، SSA دارند در فاصله زمانی بین هفته های هجدهم الی بیست و چهارم حاملگی اکوکاردیوگرافی از جنین آنها بعمل آید و اگر پاسخ اکوکاردیوگرافی غیرطبیعی بود دگزامتازون و یا پلاسمافرز مورد استفاده قرار گیرد و بیمار نیز تحت نظر روماتولوژیست متخصص اطفال و پری ناتولوژیست ( Perinatologist ) قرار گیرد.