مقایسه بیان ژن TBX3 در مبتلایان به سرطان سنگفرشی مری و افراد سالم

سرطان مری هشتمین سرطان شایع در جهان است. این سرطان در ایران مقام دوم را به خود اختصاص داده است. سالانه 2/3% از کل سرطان های جدید، به سرطان مری مربوط می شود. بیان کنترل نشده ژن هایی که در کنترل خودبازسازی سلول های بنیادی نقش دارند، از اهمیت زیادی در فرایند سرطانی شدن برخوردار است. هدف مطالعه حاضر، مقایسه میزان بیان ژن TBX3 در نمونه های توموری افراد مبتلا به سرطان سنگفرشی مری و نمونه های افراد سالم بود.
تعداد 40 نمونه بافت توموری و نرمال از بیمارستان امام خمینی شهر اهواز جمع آوری شدند. پس از استخراج RNA از بافت های پارافینه و ساخت cDNA، با استفاده از روش qRT-PCR سطح بیان نسبی ژن های TBX3 و GUSB(به عنوان کنترل داخلی) محاسبه کمی گردید.
نتایج ارزیابی های qRT-PCR نشان داد که میانگین میزان بیان نسبی ژن TBX3 در نمونه های توموری نسبت به غیرتوموری، افزایش بیان دارد؛ همچنین میزان بیان نسبی ژن TBX3 در نمونه های توموری در بازه ی سنی 26-50، بالاتر از بازه ی سنی 51-81 مشاهده شد.
بر اساس نظریه سلول های بنیادی سرطانی ، بسیاری از تومورها از سلول های بنیادی منشا می گیرند که منجر به اعطای توانایی مقاومت در برابر عوامل القاءکننده آپاپتوزیس و شیمی درمانی می شود. با توجه به نقش ژن TBX3 در خودبازسازی سلول های بنیادی و افزایش بیان این ژن در افراد مبتلا به سرطان مری، به نظر می رسد که امکان استفاده از ژن TBX3 به عنوان یک بیومارکر در مراحل تشخیص و پیش آگهی سرطان مری در آینده مفید باشد.