بررسی رابطه راهبردهای خودتنظیمی و خلاقیت با عملکرد تحصیلی دانشجویان علوم پزشکی

راهبردهای یادگیری خود تنظیمی و خلاقیت به صورت دو مولفه ی احتمالی تاثیرگذار در کیفیت آموزشی دانشجویان نظر کارشناسان آموزشی را به خود جلب کرده است تا از این طریق میزان عملکرد تحصیلی دانشجویان را ارتقا دهند. هدف این مطالعه تعیین رابطه بین راهبردهای خودتنظیمی و خلاقیت با عملکرد تحصیلی دانشجویان دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال تحصیلی 1394 -1393 است.
در این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی تحلیلی کلیه دانشجویان (127 نفر) دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران درسال تحصیلی 93-94 با رضایت خود وارد مطالعه شده اند. ابزار گردآوری اطلاعات فرم مشخصات و پرسشنامه های استاندارد (MSLQ) Strategies for Learning Questionnaire Motivated و خلاقیت کلامی تورنس بود. همچنین معدل نمراتی که دانشجویان تاکنون در سیستم آموزش کسب کرده اند به عنوان عملکرد تحصیلی ایشان در نظر گرفته شد. داده ها با استفاده از نرم افزار(16) SPSS از طریق آزمون های توصیفی ( تعداد، درصد، میانگین و انحراف معیار) و تحلیلی (ضریب همبستگی پیرسون و کای دو) تجزیه و تحلیل شد.
میانگین خلاقیت و خودتنظیمی دانشجویان مورد بررسی متوسط بود. براساس آزمون ضریب همبستگی پیرسون میان معدل و خلاقیت (r=.28، p=.001)، میان خلاقیت و یادگیری خودتنظیمی (r=.22، p=.01) و میان معدل و یادگیری خودتنظیمی (r=.82، p=.0001) این دانشجویان همبستگی مثبت معنادار مشاهده شد.
ارتقای خلاقیت و خودتنظیمی این دانشجویان در پیشرفت تحصیلی آنان موثر است. طراحی مداخلات ارتقایی در این زمینه پیشنهاد می شود.