برآورد تعداد موارد مرگ قلبی- عروقی، سکته قلبی و بیماری مزمن انسداد ریوی ناشی از تماس با آلاینده دی اکسید گوگرد در هوای شش شهر صنعتی ایران

آلودگی هوا به عنوان یکی از مضرات توسعه ناپایدار بدون ملاحظات زیست محیطی، علاوه بر تخریب محیط زیست، سبب اثرات بهداشتی کوتاه و بلند مدت زیادی می گردد؛ بنابراین تحقیق حاضر با هدف کمی سازی و برآورد پیامدهای بهداشتی منتسب به آلاینده SO2 در شش شهر (تهران، مشهد، اصفهان، شیراز، تبریز و ارومیه) در سال 1390 با استفاده از مدل AirQ انجام گرفت.
ابتدا داده های خام مربوط به آلاینده SO2 از سازمان های محیط زیست شهرهای تحت بررسی اخذ گردید. سپس طبق معیارهای WHO و برنامه نویسی در نرم افزار Excel، شاخص های مورد نیاز در نرم افزار AirQ محاسبه گردید، در نهایت نتایج به صورت موارد مرگ و میر در قالب جداول و گراف ارائه گردید.
نتایج نشان داد متوسط غلظت سالیانه SO2 در شهرهای تهران، مشهد، شیراز، اصفهان، تبریز و ارومیه به ترتیب 49، 31، 11، 12، 21 و 76 μg/m3 می باشد. بیشترین و کمترین تعداد تجمعی مرگ قلبی عروقی منتسب به آلاینده SO2 مربوط به شهر ارومیه و تبریز به ترتیب 89 نفر با جزء منتسب 64/5 و 32 نفر با جزء منتسب 91/0 است.
میزان آلودگی در کلان شهرهای ایران روز به روز افزایش یافته و شدیدتر می شود، بنابراین نیازمند توجه هرچه بیشترمسئولین و متخصصین امر جهت کنترل آلودگی هوا می باشد.