اثر اوره و نیکل بر رشد، غلظت نیترات و عناصر معدنی کاهو رقم سیاهو در آبکشت

کودهای نیتراتی معمول ترین منابع نیتروژن مورد استفاده در کشت های هیدروپونیک هستند که این کودها سبب تجمع نیترات در سبزی های برگی می شوند. بنابراین، تامین نیتروژن گیاه از منبع اوره همراه با نیکل به عنوان کوفاکتور آنزیم اوره آز می تواند نقش مهمی را در کاهش تجمع نیترات در گیاهان ایفا کند. برای این منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج سطح اوره (0، 25، 50، 75 و 100 میلی گرم بر لیتر) و دو سطح نیکل (0 و 2 میلی گرم بر لیتر) از منبع NiSO4 در چهار تکرار در شرایط آبکشت (Floating) در کاهوی رقم سیاهو (Lactuca sativa cv. Siyahoo)، اجرا شد. نتایج آزمایش نشان داد که، اثر غلظت های مختلف اوره، کاربرد نیکل و اثرات متقابل آن ها بر وزن تر و خشک اندام های هوایی گیاه معنی دار بود. بیشترین وزن تر و خشک در تیمار U50Ni0 بدست آمد. غلظت نیکل و پتاسیم بافت برگ توسط اوره، نیکل و اثرات متقابل آن ها بطور معنی داری (01/0P≤) تحت تاثیر قرار گرفت. غلظت نیتروژن کل برگ با افزایش غلظت اوره بطور معنی داری (01/0P≤) افزایش یافت؛ در اثرات متقابل نیز بیشترین و کمترین غلظت نیتروژن کل با 5/1 برابر اختلاف بترتیب در تیمارهای U0Ni2 و U0Ni0 بدست آمد. غلظت های مختلف اوره اثر معنی داری بر غلظت نیترات بافت برگ نداشتند ولی کاربرد نیکل و اثرات متقابل اوره و نیکل غلظت نیترات بافت برگ را به طور معنی داری (01/0P≤) کاهش داده بود بطوری که در تیمار U0Ni2 6/2 برابر کمتر از تیمار U0Ni0 نیترات ثبت شد. به نظر می رسد کاربرد نیکل بتواند نیترات برگ را کاهش دهد.