بررسی رابطه نسبتهای سودآوری با کارایی درموسسات آموزش عالی غیر دولتی با استفاده از تکنیک تحلیل پوششی داده ها (DEA)

به عنوان یک اصل عملکرد هر سازمان در حد امکان باید اندازه گیری شود وجود یا عدم وجود نظام ارزیابی عملکرد موثر وکارآمد با حیات و مرگ سازمان رابطه مستقیم دارد، تا آنجا که فقدان آنرا بعنوان بیماری سازمانی قلمداد می کنند. بدون اندازه گیری مبنایی برای ارزیابی عملکرد وجود نخواهد داشت و آنچه را نتوان ارزیابی کرد، اداره درست آن امکان پذیر نخواهد بود[3]. مطالعه حاضر به بررسی کارایی واحدهای دانشگاه آزاداسلامی با درجه بسیار بزرگ و تاثیر نسبت های سود آوری برآن پرداخته است. به منظورارزیابی کارایی سیستم های دانشگاهی یکی ازمدلها، مدل ریاضی تحقیق در عملیات تحت عنوان تحلیل پوششی داده ها (DEA) استفاده میشود. جهت کاربرد تجربی این مدل، عملکرد مالی70 واحد دانشگاهی دانشگاه آزاد اسلامی در سالهای 1388 الی1390 بررسی گردید و با استفاده از متغیرهای هزینه های عملیاتی و ارزش ویژه و سودخالص و خالص جریان نقدی عملیاتی که از مبنای نظری بیشینه تری برخوردار بوده اند تحت عنوان دو ورودی و دو خروجی مطرح و سپس نتایج را با یک روش تلفیقی توسط نرم افزار بهینه سازی GAMZ، ارزیابی انجام گردیده و کاراترین و ناکاراترین واحد در بازه زمانی مورد مطالعه بدست آورده شد. با بکارگیری تعدادی از نسبتهای مالی سودآوری شامل 1ROE،2ROA،3OCF ،4LNT.A ، تاثیر آنها را بر کارایی توسط آزمون رگرسیون چند متغییره بررسی کرده که نتایج نشان می دهد تمامی نسبتهای سود آوری محاسبه شده به غیراز نسبت سود خالص به ارزش ویژه ارتباط معنی داری با میزان کارایی بدست آمده توسط تکنیک DEA را نشان می دهد.