آزمون مدل کارهارت برای پیش بینی بازده مورد انتظار به تفکیک سهام رشدی و ارزشی

یکی از مدل های پیش بینی بازده مورد انتظار سهام ، مدل تک عاملی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای (CAPM) است. اما به دلیل نقایص این مدل، مدل هایی مانند فاما فرنچ و کارهارت مطرح شدند. هدف از این تحقیق بررسی اثر داده های مالی بر بازده پرتفوی سهام وبررسی قدرت پیش بینی مدل کارهارت است. جامعه آماری این تحقیق شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1385 الی 1389 می باشد که نهایتا 150 شرکت نمونه مبنای جمع آوری داده ها قرار گرفت. .برای این تحقیق سه فرضیه طراحی گردید که با استفاده از مدل رگرسیون چند متغیره و آزمون زوجی آزمون شدند. نتایج آزمون ها نشان دادند که سهام رشدی دارای بازدهی بیشتری هستند. همچنین برای افزایش قابلیت اتکای تحقیق بازدهی های بدست آمده بوسیله کارهارت با داده های واقعی مقایسه شدند که این مقایسه نشان داد که بازدهی های بدست آمده از این مدل با اطلاعات واقعی تفاوت معناداری ندارند.