پیش بینی سلامت اجتماعی براساس مولفه های ناگویی خلقی در کارکنان شهرداری

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی سلامت اجتماعی بر اساس مولفه های ناگویی خلقی انجام شد.
روش این پژوهش توصیفی- همبستگی بود و جامعه آماری این مطالعه را تمام کارکنان مناطق 22 گانه شهرداری شهر تهران تشکیل میدادند که از میان آنها 120 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسش نامه های سلامت اجتماعی کییز (2004) و ناگویی خلقی تورنتو (1986) پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش با استفاده از آمار توصیفی، همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره انجام شد.
نتایج حاصل از همبستگی پیرسون نشان داد که سلامت اجتماعی با همه مولفه های ناگویی خلقی (ناتوانی در شناسایی احساسات، ناتوانی در توصیف احساسات و تفکر برون مدار) رابطه منفی معناداری دارد (05/0>p). همچنین نتایج بدست آمده از رگرسیون چند متغیره نیز نشان داد که از میان مولفه های ناگویی خلقی، صرفا مولفه-ی ناتوانی در شناسایی احساسات میتواند به طور معناداری سلامت اجتماعی را پیش-بینی کند (05/0>p).
با توجه به رابطه منفی معنادار مشاهده شده بین ناگویی خلقی و سلامت اجتماعی، میتوان با بکارگیری راهبردهای درمانی مناسب برای ناگویی خلقی در جهت ارتقای سلامت اجتماعی افراد گامی اساسی برداشت.