ژئومورفوتوریسم و توان سنجی ژئومورفوسایت های شهرستان سردشت با مقایسه روش های کامنسکو و رینارد به منظور توسعه گردشگری

ژئومورفوتوریسم ازحوزه های مطالعات علوم زمین و مطالعات گردشگری است؛ که بر شناخت ژئومورفوسایت ها یا چشم اندازهای ویژه ژئومورفولوژی تاکید دارد. این حوزه با ترکیب نمودن میراث های فرهنگی، تاریخی و اکولوژیکی پتانسیل های بالایی را در راستای برنامه ریزی گردشگری پایدار عرضه می کند. ارائه روش های ارزیابی جامع در تحقق توسعه ارزش های علمی، فرهنگی، اقتصادی و مانند آن ها و اهمیت آن از آن جنبه ضروری می نماید که در کشور ایران به رغم وجود ژئومورفوسایت های متنوع در زمینه ارزیابی قابلیت این چشم اندازها و جنبه های برنامه ریزی آن خلاء یک روند پایدار و نظام مند همواره احساس می گردد. شهرستان سردشت به عنوان نمونه کامل یک منطقه مرطوب که ژئوسایت های در خور توجه و بکری را در آن می توان دید می تواند به عنوان یک ناحیه مستعد به منظور توسعه پایدار گردشگری قلمداد گردد. در این پژوهش سعی بر آن است که با به برگزیده شوند. تاکید مدل های مورد استفاده بر دو موضوع ماهیت علمی و کاربردهای متنوع ژئومورفوسایت ها همراه با ارائه زیر معیارهای مختلف از جمله مهم ترین نتایج به دست آمده است. در ادامه کار با ارزیابی مدل های مذکور بر روی سایت های منتخب براساس پیمایش های میدانی، سایت های آبشار شلماش، آبشار رزگه و چشمه تراورتن ساز گراوان بیش ترین امتیاز را بر طبق مدل های به کار رفته با امتیازهای متفاوت حائز نمودند که به طبع نشانگر اهمیت بیشتر این سایت ها نسبت به بقیه سایت هاست.