بازخوانی آرای گیدنز: رویکرد تلفیقی در عاملیت و ساختار

تلفیق گرایی سومین رویکرد از نظریه پردازی در سه دهه آخر قرن بیستم است که در جهت ارضای نیازهای فرهنگی این قرن مطرح شد و بیشتر تلاشی بود برای برطرف ساختن کاستی ها و نقصان های جبرگرایان و اختیارگرایان افراطی. هدف پژوهش حاضر تحلیل نظری رویکرد تلفیقی آنتونی گیدنز می باشد. بدین منظور نخست، زمینه فکری و اجتماعی وی طرح می شود و سپس مشی جامعه شناسی گیدنز و مفاهیم مرتبط با رویکرد تلفیقی وی دنبال می گردد. در همین راستا نظریه ساختاربندی گیدنز به عنوان رویکرد تلفیقی وی مورد بررسی قرار می گیرد. در نهایت در پژوهش حاضر تلاش بر این است که به سوالاتی از قبیل اینکه هدف از تلفیق در نظریه ساختاربندی چه بوده است؟ عوامل تاثیرگذار بر تلفیق چه بوده است؟ در مقایسه بین عاملیت و ساختار چه وزنی را به آنها داده است؟ بررسی متون مختلف نشان می دهد که تلفیق گیدنز در ارتباط با عاملیت و ساختار یکی از تلفیق های موفق بوده است و مقبولیت و اعتبار جهانی پیدا کرده است.