رابطه زبان و واقعیت از منظر وینگنشتاین متاخر با توجه به تفسیر ایلهام دیلمن

نگاه اجتماعی به زبان و پررنگ کردن نقش جامعه در شکل گیری معنا از زمره ی مواردی است که از اهمیت ویتگنشتاین در علوم اجتماعی و فلسفه ی آن پرده برمی دارد. از منظر وی نوع زبانی که در جامعه ی ما بسط می یابد نوع مواجهه ای را که ما، یعنی سوژه های تجربی، به مثابه اعضای این جامعه با امور مختلف داریم تعیین می کند. در این نوشتار می کوشم که پرسش های بنیادینی را در فلسفه ی علوم اجتماعی از منظر ویتگنشتاین متاخر به بحث گذارم: آیا واقعیت اجتماعی و یا به طور کلی واقعیت، امری زبانی و به عبارتی ساخته وپرداخته ی جامعه است؟ آیا جدای از سوژه های تجربی واقعیتی عینی وجود دارد؟ اساسا معیار تفکیک واقعی و غیرواقعی کدام است؟ از آن جا که فلسفه ی ویتگنشتاین متاخر گرفتار تفاسیر متفاوت و گاه متعارض است، پاسخ این پرسش ها را باتوجه به تفسیر ایلهام دیلمن، از شارحان برجسته ی ویتگنشتاین پی می گیرم.