تفکر تاملی از نگاه هیدگر و اندیشه شاعرانه در نگاره های پل کلی

هدف از نگارش مقاله حاضر بررسی ریشه های اندیشه تصویری شاعرانه در نگاره سازی پل کلی؛ با تاکید بر نگرش مارتین هیدگر در خصوص تفکر تاملی به مثابه اندیشیدن- در- رهایی و ظهور حقیقت وجودی موجودات است. لذا به منظور راه یافتن به کنه برداشت های هیدگر از خصلت شاعری به عنوان ذات هنر و ارتباطش با شیوه آفرینش های هنری پل کلی؛ در این نوشتار تلاش می شود به این پرسش اصلی پاسخ داده شود که با توجه به این که هیدگر ذات اندیشه شاعرانه را بنا کردن حقیقت هستی چونان کشف حجاب می خواند؛ آیا به راستی می توان گفت؛ در بیان تصویری پل کلی حقیقت وجودی عناصر و اشیاء در راستای شیوه خاص نگرش او به هستی آشکار خواهد شد؟ سپس درباره یافته ها و نتیجه حاصل آمده باید گفت: با واکاوی آراء هیدگر در خصوص چگونگی رخداد حقیقت در اثر هنری و ارتباط آن با فرآوری هنری و تفکر شاعرانه هنرمند و مقایسه آن با طریق تاملات پل کلی و اعتقادش بر پدیدار شدن عناصر موجود نگاره در گونه ای از فرآیند شکل دهی به همراه وحدت هنرمند با هستی و تامل راستین او به طبیعت در جریان خلق نگاره هایش؛ می توان گفت که از نظر هیدگر تفکر تاملی، نحوه ای از چگونه زیستن انسان در عالم و ارتباطش با موجودات در خصلت رها گذاشتن آن ها به دور از هر گونه القای اندیشه استیلاگرانه است؛ و پل کلی بر خلاف اکثر هنرمندان دوره مدرنیسم توانسته این شیوه نگرش را در آفرینش های هنری خود پیاده نماید. بدین علت است که هیدگر با دیدن آثار این هنرمند؛ نگاره های او را به دلیل آشکار کردن حقیقت وجودی موجودات ارج می نهد.