اثر عصاره اتانولی ریشه گیاه شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra L.) بر میزان فعالیت آنزیم های کبدی در موش های صحرایی سالم و دیابتی شده توسط آلوکسان

شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra L.، Fabaceae)، گیاه دارویی شناخته شده ای است که به دلیل فعالیت فارماکولوژیکی در طب سنتی مورد استفاده قرار می گیرد. شیرین بیان در داروهای گیاهی به عنوان عامل نیرو بخش، اکسپکتورانت و تسکین دهنده کاربرد دارد.این گیاه دارای فعالیت های آنتی اکسیدانت، تحریک کننده ایمنی، آنتی آلرژیک و ضد زخم می باشد. در تحقیق حاضر، مقایسه اثر عصاره اتانولی ریشه گیاه شیرین بیان با گلی بن کلامید بر میزان فعالیت آنزیم های کبدی در موش های صحرایی سالم و دیابتی شده با آلوکسان مورد بررسی قرار گرفت.
در مطالعه حاضر، تیمار خوراکی عصاره گیاه شیرین بیان (50، 200 و 400 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) و داروی گلی بن کلامید (600 میکروگرم بر کیلوگرم وزن بدن) به عنوان داروی استاندارد ضد دیابتی، به مدت 30 روز صورت گرفت. سپس فعالیت آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) و آلانین آمینو ترانسفراز (ALT) در موش های صحرایی سالم و دیابتی شده ارزیابی گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 10 و آزمون آنالیز واریانس یک طرفه مورد ارزیابی قرار گرفتند.
تیمار خوراکی عصاره گیاه شیرین بیان به صورت معنی داری فعالیت ALT و AST را در سرم موش های دیابتی کاهش داد ولی در موش های سالم تغییر معنی داری ایجاد ننمود. عصاره گیاه شیرین بیان همانند گلی بن کلامید موجب کاهش معنی دار میزان فعالیت آنزیم های کبدی گردید.
گیاه شیرین بیان را می توان به عنوان کاندید مناسب برای مطالعات آینده بر درمان دیابت ملیتوس در نظر گرفت.