مقایسه انحنای کایفوز توراسیک و لوردوز لومبار در زنان بهبود یافته از سرطان پستان و زنان سالم

جراحی ماستکتومی و محدودیت های حرکت پس از جراحی سرطان پستان می توانند با ایجاد اختلالاتی در شاخص های قامت و محدودیت حرکت فقرات موجب تغییراتی در وضعیت بدن شوند که کیفیت زندگی فرد را مختل می کند. شناخت این دفورمیتی ها می تواند منجر به ارایه راه کارهایی جهت مقابله با آن گردد. هدف از این تحقیق بررسی انحنای توراسیک و لومبار در بهبود یافتگان از سرطان پستان و مقایسه با زنان سالم می باشد.
در این مطالعه 21 زن بهبود یافته از سرطان پستان و 21 زن سالم همسان سنی مراجعه کننده به کلینیک فیزیوتراپی سیدخندان شرکت کردند. اطلاعات جمعیتی و بالینی شرکت کنندگان ثبت شد و جهت اندازه گیری انحنای توراسیک و لومبار ستون فقرات از خط کش منعطف 60 سانتی متری استفاده شد و زوایای کایفوز توراسیک و لوردوز کمری محاسبه شدند. تفاوت میانگین لوردوز و کیفوز دو گروه و عوامل موثر بر آنها با استفاده از آزمون تی استودنت و نرم افزار SPSS مورد بررسی قرار گرفتند.
میانگین سنی افراد تحت مطالعه (1/7±) 7/48 سال بود. دو گروه از نظر متغیرهای جمعیتی تفاوت معنی دار آماری نداشتند. میانگین زاویه لوردوز در بیماران و افراد سالم به ترتیب 74/50 و 38/48 درجه (p=0.1) و میانگین زاویه کیفوز به ترتیب 28/55 و 59/40 درجه بود (p<0.0001). در آزمون رگرسیون ابتلا به سرطان پستان، سن و شاخص توده بدنی با درجه کیفوزیس رابطه معنی داری نشان دادند.
مبتلایان به سرطان پستان که درمان های اولیه را پشت سرگذاشته اند بتدریج دچار افزایش کیفوز توراسیک می شوند. با توجه به نقش افزایش سن و شاخص توده بدنی در تشدید این عوارض، انجام مداخلاتی بازتوانی جهت اصلاح پوسچر و تقویت عضلات و نیز رعایت رژیم های غذایی و فعالیت فیزیکی مناسب جهت حفظ وزن ایده آل به زنان بهبود یافته از سرطان پستان پیشنهاد می شود.