اثر عصاره اتانولی Achillea wilhelmsii بر تراکم نورون های حرکتی شاخ قدامی نخاع پس از کمپرسیون عصب سیاتیک موش های صحرایی

قطع اعصاب محیطی یا له شدگی و کمپرسیون آنها در اثر تصادفات و حوادث مختلف باعث دژنراسیون والرین در بخش خلفی نورون ها می گردد و به صورت واکنش عقب گرد به جسم سلولی آنها نیز کشیده می شود. این مطالعه به منظور تعیین اثر عصاره اتانولی Achillea wilhelmsii بر تراکم نورون های حرکتی شاخ قدامی نخاع پس از کمپرسیون عصب سیاتیک موش های صحرایی نر انجام شد.
این مطالعه تجربی روی 30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن 300-250 گرم انجام شد. حیوانات به طور تصادفی در 5 گروه شش تایی تقسیم شدند. گروه ها شامل کنترل، کمپرسیون، کمپرسیون + تزریق عصاره اتانولی گیاه با دوز mg/kg 50، کمپرسیون + تزریق عصاره اتانولی گیاه با دوز mg/kg 75 و کمپرسیون + تزریق عصاره اتانولی گیاه با دوز mg/kg 100 بودند. موش های صحرایی تحت بیهوشی قرار گرفتند و در سمت راست بدن پوست ناحیه ران و عضلات زیر آن برش زده شد تا عصب سیاتیک ظاهر شود. سپس به وسیله پنس خون بند عصب سیاتیک تحت کمپرسیون شدید قرار گرفت و سر انجام عضلات و پوست بخیه گردید. عصاره اتانولی گیاه به صورت داخل صفاقی به مدت سه هفته بعد از کمپرسیون و هفته ای یک تزریق تجویز شد. 28 روز بعد از عمل جراحی بخش کمری طناب نخاعی با عمل پرفیوژن جدا گردید. نمونه های طناب نخاعی برای تهیه مقاطع بافتی به آزمایشگاه پاتولوژی منتقل شد و با استفاده از رنگ آمیزی آبی تولوئیدین و عکسبرداری، تراکم نورون های حرکتی شاخ قدامی نخاع مورد ارزیابی قرار گرفت.
تراکم نورون های حرکتی شاخ قدامی نخاع در گروه کمپرسیون (38.56±707) نسبت به گروه شاهد (49.81±1740) کاهش معنی داری نشان داد (P<0.05). میانگین تراکم نورون های حرکتی شاخ قدامی نخاع در گروه های مداخله دوز 50 mg/kg، دوز 75 mg/kg و دوز 100 mg/kg به ترتیب با مقادیر 57.58±1208، 33.91±1370 و 64.46±1437 در مقایسه با گروه کمپرسیون (38.56±707) افزایش معنی داری یافت (P<0.05).
تزریق عصاره اتانولی Achillea wilhelmsii به صورت وابسته به دوز باعث افزایش تراکم نورون های حرکتی شاخ قدامی نخاع در مقایسه با کمپرسیون عصب سیاتیک می گردد.