بررسی روند تغییرات شاخص کیفیت بهداشتی هوا (AQI) در شهر مشهد با سامانه اظلاعات جغرافیایی (GIS)

مشهدیکی از بزرگترین شهرهای ایران می باشد تردد زیاد خودروها و صنایع آن عامل تهدید کیفیت بهداشتی هوا به شمار می رود هدف این مطالعه بررسی روند تغییرات شاخص کیفیت هوا (AQI) از سال 1391 تا 1393 در فصول بهار و پهنه بندی توسط برنامه ArcGIS بوده است.
این مطالعه توصیفی، داده های سه داده های ساله PM10 ، PM2.5 ، NO2، SO2، CO و O3 فصول بهار از 1391 تا 1393 برای ارزیابی شاخص AQI در چهار ایستگاه آنلاین داخل شهر استفاده شد و بعد از طبقه بندی کیفیت هوای روزانه در شش گروه خوب، متوسط، ناسالم برای افراد حساس ، ناسالم، خیلی ناسالم توسط برنامه ArcGIS پهنه بندی گردید.
در اکثر روزها کیفیت هوا در شرایط خوب و متوسط ارزیابی شد دراین روزها آلاینده مسئول PM2.5 وNO2 بوده است. براساس نقشه های پهنه بندی مقادیر AQI در سالهای 1391 تا 1393 ایستگاه صدف در شمال غربی مشهد از کیفیت هوای خوبی برخوردار بوده است و مرکز و حاشیه جنوبی مشهد آلوده تر بوده است. مقادیر شاخص AQI در سالهای 1391 و 1392 از فروردین به سمت خرداد بهبود داشته ولی در سال 1393 کیفیت هوا افت داشته است.
کیفیت هوای شهر مشهد در نقاط پرتردد حاشیه جنوبی و مرکز شهر در برخی روزهای بهار ناسالم می باشد لذا در سالهای آتی برای کنترل آلودگی ها مدیریت تردد خودروها، تغییر سوخت و کیفیت سوخت آنها، مدیریت سیستم گرمایش منازل، استفاده از وسایل حمل و نقل برقی مورد نیاز می باشد.