بررسی ارتباط سطح سرمی روی با یافته های پاتولوژی کبد در مبتلایان به کبد چرب غیرالکلی

استفاده از آنزیم های مرحله استرس اکسیداتیو روشی غیرتهاجمی در پیش بینی پاتولوژی کبد در مبتلایان به کبد چرب غیرالکلی است. پژوهش کنونی با هدف بررسی ارتباط سطح سرمی روی در بیماران مبتلا به کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) با یافته های پاتولوژی کبد انجام شد.
مطالعه به صورت کوهورت همراه با گروه کنترل در بیماران مبتلا به کبد چرب غیرالکلی مراجعه کننده به درمانگاه گوارش بیمارستان سینا، تهران در مدت یک سال (فروردین 1393 تا فروردین 1394) انجام شد. افرادی که فاقد بیماری در بالین و سونوگرافی کبدی و آزمایشات طبیعی بودند به عنوان گروه کنترل وارد مطالعه شدند. در افراد شرکت کننده سطح سرمی روی با روش اسپکترومتری جذب اتمی مورد بررسی قرار گرفت. سطح طبیعی روی μmol/L 9/22- 7/10 (μg/dL 70-150) بوده و سطوح کمتر از (μg/dL 46) μg/dl 7 به عنوان کمبود روی در نظر گرفته شد.
دو گروه 60 نفری در این مطالعه شرکت کردند. در گروه مورد، شش نفر و در گروه شاهد 26 نفر به دلیل عدم رضایت به انجام آزمایشات حذف شدند. در نهایت 54 نفر در گروه مورد (35 مرد، 19 زن) و 34 نفر در گروه شاهد (22 مرد، 12 زن) در بررسی نهایی شرکت داده شدند. میانگین سنی بیماران در گروه مورد 82/9±02/37 سال و در گروه شاهد 01/12±24/33 سال بود (111/0P=). اختلاف آماری معناداری بین دو گروه از نظر سطح روی وجود نداشت (50/0P=).
یافته های به دست آمده نشان داد که ارتباط آماری معناداری میان سطح سرمی روی و استئاتوز، التهاب لوبولار و فیبروز کبد در مبتلایان به کبد چرب غیرالکلی وجود ندارد.