بررسی روش های اصلاح سطح سیلیکا با عامل های پلیمری و استفاده از آن درکامپوزیت های لاستیکی

استفاده از پرکننده های تقویتی مانند سیلیکا به منظور بهبود خواص مکانیکی، دینامیکی و حرارتی آمیزه های لاستیکی ضروری ست. امروزه کاربرد سیلیکا به جای دوده در آمیزه های رویه ی تایر به دلیل کاهش مقاومت غلتشی و به تبع آن کاهش مصرف سوخت و تولید آلاینده ها موردتوجه قرار گرفته است. بااین وجود مشکل عمده در زمینه ی استفاده از سیلیکا در آمیزه های لاستیکی، اختلاط دشوار، پراکنش نامناسب و قابلیت انباشتگی زیاد ذره های سیلیکا در بسترهای لاستیکی به دلیل برهم کنش پایین پلیمر-پرکننده و هم چنین برهم کنش بالای پرکننده- پرکننده است. از این رو اصلاح سطح سیلیکا با عامل های هیدروکربنی به منظور افزایش سازگاری آن با بستر پلیمری ضروری خواهد بود. در این راستا راهکارهای گوناگونی مانند اصلاح سطح از راه پیوند مولکول های جفت کننده مطرح بوده است. در سال های اخیر اصلاح سطح سیلیکا از راه عامل های پلیمری به دلیل افزایش برهم کنش پلیمر پرکننده و دست یابی به ساختار نانوکامپوزیت به شدت موردتوجه قرار گرفته است. این مقاله به بررسی روش های موجود در زمینه ی اصلاح سطح سیلیکا با عامل های پلیمری و استفاده از آن ها در سامانه های لاستیکی می پردازد.