ارزشیابی عوامل موثر بر انتقال یادگیری دوره های آموزش ضمن خدمت پرستاری به محیط کار بر اساس مدل انتقالی هالتون

پرستاری یکی از مشاغل حوزه سلامت است که علاوه بر ارایه ی خدمات درمانی، به آموزش مداوم نیاز دارند تا علاوه بر بهسازی فردی، از آخرین دستاوردهای علم پزشکی نیز آگاه شوند. هدف از پژوهش حاضر، ارزشیابی عوامل موثر بر انتقال یادگیری دوره های آموزش ضمن خدمت پرستاری به محیط کار بر اساس مدل انتقالی هالتون بود.
پژوهش حاضر، مطالعه ای از نوع توصیفی- مقطعی است. جامعه ی آماری شامل تمامی پرستاران دانشگاه علوم پزشکی جهرم در سال 1394و معیار ورود به پژوهش، شرکت در دوره های آموزشی تخصصی ضمن خدمت بود. به روش نمونه گیری تصادفی ساده و با استفاده از فرمول کوکران تعداد 95 نفر از پرستاران به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. ابزار پژوهش پرسشنامه ی سیستم انتقال یادگیری مبتنی بر مدل هالتون بود که پس از محاسبه روایی و پایایی، بین نمونه های مطالعه توزیع گردید. با استفاده از روش های آمار استنباطی و نرم افزار SPSS21 داده ها تحلیل شدند.
میانگین و انحراف معیار عوامل فردی 78/0 ± 80/2، عوامل سازمانی 66/0 ± 68/2 و عوامل آموزشی 54/1 ± 74/2 بوده است. نتایج نشان داد که عوامل فردی، سازمانی و آموزشی موثر بر انتقال یادگیری دوره های آموزش ضمن خدمت به محیط کار از دیدگاه پرستاران دانشگاه علوم پزشکی جهرم از سطح متوسط بیشتر اما از سطح مطلوب کمتر می باشند. همچنین مشخص گردید که عامل موثر غالب از دید آنان عامل فردی می باشد (05/0 > P).
باید با توجه ویژه به اثربخشی دوره های آموزشی ضمن خدمت پرستاران و ایجاد انگیزش، زمینه ی انتقال آموخته های آنان را به محیط کار فراهم نمود.