ارزیابی تنوع ژنتیکی و وراثت پذیری صفات کمی در ژنوتیپ های نخودتیپ کابلی در شرایط دیم

دانه گیاه نخود (Cicer arietinum L.)حاوی منبع مهم پروتئین بوده و نقش بارزی در رژیم غذایی انسان دارد. از این رو آگاهی از روابط بین عملکرد و اجزای عملکرد در برنامه های به نژادی نخود بسیار مهم و ضروری می-باشد. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی معیارهای عملکرد در نخود با استفاده از تجزیه خوشه ای، تجزیه بهعامل ها و برآورد وراثت پذیری صفات انجام گردید. این مطالعه با استفاده از 13ژنوتیپ نخود در ایستگاه مرکزتحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خرم آباد واقع درسراب چنگایی در قالب طرح بلوک های کاملتصادفی با 4 تکرار درسال زراعی 1393-1392 اجرا گردید. ژنوتیپ ها شامل 11ژرم پلاسم و دو رقم اصلاح شده و محلی (آزاد و شاهد محلی گریت) بودند. صفات کمی اندازه گیری شده طبق پارامترهای آماری تجزیه و تحلیل گردیدکه در این راستا تجزیه واریانس نشان داد که صفاتارتفاع از اولین غلاف و تعداد غلاف پوک در بوته بیشترینتنوع رادارند.تجزیهبه عامل ها،19صفتزراعی را به چهارمولفهاصلی تفکیک نمودندکهمجموعا72/78درصد از کل تغییرات در شرایط دیم را شامل می شدند؛ به گونه ایکه عامل اول، دوم، سوم و چهارم به ترتیب 06/39 درصد، 1/18 درصد، 21/13 درصد و 33/8 درصد از کل تغییرات را به خود اختصاص دادند.از طرف دیگرتجزیهخوشه ایبه روش فاصله اقلیدسی،ژنوتیپ هارا بر اساس صفات مذکور در دو گروه تقسیم بندی نمود. اکثر صفات از وراثت پذیری بالایی برخوردار بودند و اختلاف پایینی بین ضریب تغییرات فنوتیپی و ضریب تغییرات ژنوتیپی وجود داشت که این نتیجه حاکی ازآن است که تغییرات بیشتر تحت تاثیر ساختار ژنتیکی بودند تا محیط.