اهدای جسد و جایگاه وقف در آموزش پزشکی

آناتومی سنگ بنای آموزش پزشکی به شمار می رود که از طریق کالبدشکافی جسد صورت می گیرد. در واقع، جسد انسان کتابی است که می تواند زمینه های آموزشی فراوانی را جهت آموزش صحیح طب برای دانشجویان پزشکی و پیراپزشکی فراهم آورد، اما کمبود جسد، یکی از اساسی ترین مشکلات دانشکده های پزشکی محسوب می شود؛ موضوعی که با وجود بالا بودن آموزش های تئوری، آموزش عملی مباحث آناتومی را با مشکل مواجه کرده است.
مطالعه حاضر با استفاده از منابع علمی، مقالات و گزارش های موثق، به بحث در مورد اهدای جسد و اهمیت آن، موانع اهدای جسد و بررسی جایگاه وقف در رفع این موانع پرداخت.
تجارب به دست آمده از طریق کالبدشکافی با استفاده از جسد انسان، به مراتب برتر و بسیار متفاوت از آموزش های ارایه شده توسط جایگزین های مصنوعی مانند مولاژ و کتاب است. برای آموزش بهتر، نیاز مداوم به اجساد وجود دارد. کمبود جسد در دانشگاه های علوم پزشکی، سال های متمادی است که مورد بحث و اعتراض مدرسان آناتومی و دانشجویان پزشکی می باشد. تهیه اجساد برای کالبدشکافی کار دشواری است و به نظر می رسد نیاز به فرهنگ سازی مناسبی دارد. همچنین، با در اختیار گذاشتن متوفیان مجهول الهویه سردخانه های پزشکی قانونی به دانشگاه های علوم پزشکی، هم می توان گام موثری در جهت کسب علم برداشت و هم اجر معنوی برای متوفی به همراه دارد.
چراغ آناتومی را با وقف جسد می توان روشن نگه داشت. اهدای جسد یک راه واقعی و تاثیرگذار جهت حمایت از پیشرفت های پزشکی برای زندگی بهتر نسل های آینده است. مسایل حقوقی، فرهنگی و مذهبی از جمله موانعی هستند که در راه وقف جسد احساس می شود. برای برداشتن این موانع، ایجاد موسسات اهدای جسد، فرهنگ سازی و ایجاد آگاهی و انگیزش در جامعه، ضروری به نظر می رسد.