تاثیر شاخص دما- رطوبت در دو فصل تابستان و زمستان بر عملکرد برخی از ویژگی های تولیدمثلی گاوهای شیرده پرتولید

هدف از این پژوهش بررسی فراسنجه های مرتبط با عملکرد تولیدمثلی و تغییرپذیری غلظت پروژسترون خون گاوهای شیرده پرتولید (2 ±39 کیلوگرم در روز) پس از تلقیح مصنوعی، در دو فصل تابستان و زمستان بود. برای این منظور 270 راس گاوشیری هلشتاین در سه گاوداری بزرگ انتخاب شدند. خون گیری از گاوها در روز تلقیح مصنوعی و به فاصله هفت، ده و چهارده روز پس از تلقیح مصنوعی انجام شد. شاخص دما- رطوبت بر پایه یکی از شاخص های استاندارد پیشنهادی محاسبه شد (Dikmen & Hansen، 2009). نتایج نشان داد، بیشترین شاخص دما-رطوبت (THI) در فصل تابستان و زمستان به ترتیب 35/77 و 47/57 بود. نرخ آبستنی در گاوهای تلقیح شده در فصل زمستان به طور معنی داری (01/0>P) بیشتر از گاوهای تلقیح شده در فصل تابستان بود و اثر شکم زایش بر نرخ آبستنی در هر دو فصل معنی دار (01/0>P) شد. روزهای باز (18/101 در مقابل 70/165) و شمار تلقیح به ازای هر آبستنی (05/2 در مقابل 48/3) در گاوهای تلقیح شده در زمستان نسبت به گاوهای تلقیح شده در تابستان به طور معنی داری کمتر (01/0>P) بود. غلظت پروژسترون سرم خون گاوهای تلقیح شده در فصل زمستان، در روز چهاردهم پس از تلقیح به طور معنی داری (01/0> P) بیشتر از گاوهای تلقیح شده در فصل تابستان بود. نتیجه گرفته شد که تنش گرمایی تابستان در منطقه مرکزی ایران عملکرد تولیدمثلی گاوهای شیرده را به طور معنی داری تحت تاثیر قرار می دهد.