سیر تکامل مفهوم «صهیونیسم ستیزی» در گفتمان انقلاب اسلامی با تاکید بر اندیشه آیت الله خامنه ای

نزدیک به هفتاد سال است که مساله فلسطین و اشغال آن توسط صهیونیست ها در کانون توجه ایرانیان از طیف های مختلف فکری و سیاسی قرار داشته است. موضوع حمایت از فلسطین و مخالفت با اسرائیل در گفتمان های ضد رژیم پهلوی در دهه های 1340 و 1350 شمسی از اهمیت بسزایی برخوردار بوده و از پس از پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون نیز به عنوان یکی از ارکان هویتی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران تثبیت شده است. در این پژوهش با استفاده از روش «تحلیل گفتمان» مهم ترین عناصر مرتبط با فلسطین در آثار سه چهره تاثیرگذار در دوره پیش از انقلاب اسلامی شناسایی شده و سپس چگونگی امتداد و تحول آنها در جمهوری اسلامی با تاکید بر گفتمان آیت الله خامنه ای مورد بررسی قرار می گیرد. این پژوهش نتیجه می گیرد که نه تنها عناصر اصلی گفتمان های پیشین در گفتمان کنونی جمهوری اسلامی امتداد یافته اند بلکه با وارد شدن برخی عناصر گفتمانی جدید و مفصل بندی آنها با عناصر قبلی، گفتمان جامعی تحت عنوان «صهیونیسم ستیزی» شکل یافته است. در گفتمان صهیونیسم ستیزی نابودی اسرائیل و صهیونیسم هدف مطلوب و غایی است. همچنین اسرائیل به عنوان دشمن درجه یک جمهوری اسلامی ایران تعریف می شود. این دو مفهوم در حکم دال های مرکزی این گفتمان عمل می کنند. سایر عناصر گفتمانی حول این دو محور تجمیع شده و به صورت یک گفتمان هژمونیک قوام یافته اند.