ارزیابی روش های درون یابی و فازی در تخمین مقدار آرسنیک آب های زیرزمینی، مطالعه موردی آبخوان دشت خوی

بررسی و پهنه بندی دقیق غلظت فلزات سنگین و به ویژه آرسنیک در منابع آب زیرزمینی، تاثیر زیادی در برنامه ریزی و پایش مستمر منابع آب و جلوگیری از بروز مشکلات سلامت برای انسان ها دارد. هدف اصلی این تحقیق ارزیابی روش نوین استنتاج فازی سوگنو و مقایسه آن با روش های درون یابی وزن دهی معکوس فاصله (IDW)، کریجینگ (ساده، عمومی و عادی) و کوکریجینگ در تخمین مقدار آرسنیک در محدوده آبخوان دشت خوی بود. بررسی نتایج بعد از بهینه سازی المان های موثر در فرمول های اجرای هر روش نشان داد که ریشه میانگین مربعات خطا RMSE)) به علت تراکم کم و نحوه چیدمان چاه های نمونه برداری برای همه روش های درون یابی بالاست. در بین روش هایی که از داده های کمکی استفاده نمی کنند، روش های فازی سوگنو و IDW به ترتیب با RMSE برابر با ppb 5/26 و ppb 28 در قیاس با روش های کریجینگ برآورد بهتری داشتند. استفاده از داده های کمکی کلر، سدیم و آهن، دقت روش های کوکریجینگ و فازی را نسبت به حالت تک متغیره به ترتیب 46 و 51 درصد بهبود بخشید. علت اصلی برتری 19 درصدی روش فازی بر کوکریجینگ وابسته نبودن عملکرد روش فازی به نرمال بودن توزیع داده هاست. نتایج نشان داد که روش نوین فازی سوگنو در درون یابی مکانی انعطاف پذیرتر است و راحت تر و سریع تر (هم از نظر اجرای کاربر و هم به لحاظ نرم افزاری) اجرا می شود.