توزیع پراکندگی اجرای مهارت های حرکتی پایه در کودکان دبستانی شهر تهران

مهارت های حرکتی پایه، الگوهای قابل مشاهده ای از رفتارهای حرکتی شامل فعالیت های جابجایی، دستکاری، و پایداری هستند. هدف این تحقیق ارزیابی رشد حرکتی درشت و سطح تبحر اجرای مهارت های حرکتی کودکان دبستانی در شهر تهران بود. از نسخه دوم آزمون رشد حرکتی درشت (اولریخ، 2000) برای ارزیابی 712 کودک 7-11 ساله استفاده شد. اجرای هر یک از 12 مهارت حرکتی درشت این آزمون به صورت کیفی ارزیابی شد. درصد کودکان با اجرای در سطح ضعیف/ ماهر و نزدیک ماهر (پیشرفته) برحسب جنس و گروه سنی گزارش شد. ارزیابی ها مشخص کرد بالاترین درصدهای اجرا در سطح پیشرفته برای هر دو جنس مربوط بوده اند به سرخوردن و دویدن، اما این نسبت ها در دیگر مهارت های ارزیابی شده درکل پایین بود. در یک مهارت جابجایی (جهیدن) و دو مهارت کنترل شیء (ضربه با پا، و ضربه با دست) درصد پسرهایی که در سطح پیشرفته ارزیابی شدند از نظر آماری بیشتر از درصد دخترها بود. در سه مهارت کنترل شیء (دریبل، ضربه با پا، و پرتاب از بالای شانه) درصد کودکان با سن بالاتر که در سطح پیشرفته ارزیابی شده بودند از نظر آماری بیشتر از کم سن و سال ترها بود. پیشنهاد شد در برنامه های دبستانها به بهبود سطح تبحر مهارتهای حرکتی توجه بیشتر شود.