بررسی تحلیلی ترجمه پذیری اسماء الهی در آیه بیست و سه سوره «الحشر» با استناد به ترجمه آندره شوراکی و کازیمیرسکی

برگردان اسماء الهی از زبانی به زبان دیگر، بسیار دشوار و به باور شماری از نظریه پردازان معاصر عرصه ترجمه، کاری نشدنی است. ولی از آنجا که یکی از راه های آشنایی با پروردگار، قرآن است و او از طریق صفات خود به معرفی خویش در این کتاب مقدس می پردازد، ترجمه آن لازم و واجب است. اما در عین حال، ترجمه ای نادرست از اسماء الهی می تواند ذهن خواننده را تحت تاثیر قرار دهد و تصوری غلط و مبهم از خداوند در او ایجاد نماید. در این مقاله، سعی بر آن است تا با بررسی تحلیلی مقایسه ای ترجمه اسماء خداوند در آیه بیست و سه سوره «الحشر» از سوی آندره شوراکی و کازیمیرسکی، به ترجمه پذیری ویا ترجمه ناپذیری آن بپردازیم. به منظور نیل به این مقصود، با استناد به کتب لغت، تفسیر و لغت شناسی، و با عنایت به تفاوت های ظریف معنایی واژگان از منظر ریشه شناسی و زبانشناسی، برآنیم تا به بررسی و تحلیل معادل های انتخابی این دو مترجم بپردازیم. این پژوهش نشان می دهد که در بیشتر معادل گزینی ها، توجه کافی به ریشه و معنای صحیح اسماء الهی صورت نگرفته است و ترجمه تفسیری و یا اضافه کردن یک قید و یا صفت تاکیدی به معادل انتخابی در زبان مقصد، می تواند به عنوان راهگشایی در درک ترجمه دقیق اسماء الهی پیشنهاد شود.