رابطه سلامت روان در محیط کار با تنظیم هیجانی و تاثیر آن بر فرسودگی شغلی

یکی از حوزه های پر کاربرد و مرتبط با روانشناسی سلامت در محیط کار، فرسودگی شغلی است. تفاوت های فردی افراد می تواند به عنوان تعدیل کننده این فرسودگی را بیشتر یا کمتر کند. هدف این پژوهش بررسی نقش واسطه ای تنظیم هیجانی در ارتباط بین فرسودگی شغلی و سلامت روان کارکنان دانشگاه بود.
در یک طرح پژوهش مقطعی، 234 نفر از کارمندان شاغل در معاونت های 5 گانه دانشگاه با استفاده از نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای در این پژوهش شرکت کردند. این افراد پرسشنامه های سلامت عمومی (GHQ-28)، فرسودگی شغلی مسلش (MBI)، و پرسشنامه مشکل در نظم بخشی هیجانی (DERS) را تکمیل کردند.
یافته ها نشان داد که بین فرسودگی شغلی و سلامت روان، و نیز فرسودگی شغلی و تنظیم هیجان رابطه معنادار وجود دارد. فرسودگی شغلی هم به طور مستقیم و هم از طریق مشکل در نظم بخشی هیجانی بر سلامت روان کارکنان تاثیر غیرمستقیم دارد. در نهایت مشکل در نظم بخشی هیجانی نیز تاثیر مستقل اندکی بر سلامت روان دارد.
با توجه به یافته های به دست آمده می توان گفت که همه افراد شاغل حتی در شرایط کاری نسبتا یکسان به یک میزان از عوارض روانی-اجتماعی شغل خود آسیب نمی بینند. نتایج پژوهش حاضر در مورد میانجی بودن تنظیم هیجانی نشان از اهمیت این موضوع چه از لحاظ نظری و چه از جنبه کاربردی است.