تبیین و ارزیابی هوشمندی درون سازمانی

در عصر اطلاعات، ابزارهای کارآمدی مانند سامانه های هوشمندی به وجود آمدند. این سامانه ها با تحلیل اطلاعات مورد نیاز مدیران جهت تدوین راهبردها و برنامه ها، موفقیت سازمان را تضمین می کنند. اطلاعات حاصل از عوامل محیط درونی در مقایسه با عوامل محیط بیرونی می توانند نقش چشمگیری در این راستا ایفا کنند. بدین منظور، این پژوهش به مفهوم سازی هوشمندی از دیدگاه عوامل درون سازمانی پرداخته و با ارائه مدلی جدید سهم منابع درونی را به عنوان مولفه های کلیدی هوشمندی آشکار می سازد. برای تحقق این هدف، پرسشنامه ای طراحی و در اختیار سازمان های استفاده کننده از سامانه های هوشمندی کسب وکار قرار گرفت. سپس مدل حاصل از پژوهش با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری آزمون گردید. یافته های تحقیق نشان می دهند که هوشمندی درون سازمانی از طریق هوشمندی فرایندهای سازمانی، هوشمندی منابع سازمانی (هوشمندی منابع مالی، انسانی، فیزیکی) و هوشمندی اطلاعاتی اندازه گیری می شود. سازمان های نمونه تحقیق نیز هوشمندی متوسطی در زمینه هوشمندی درونی دارند که توجه مدیران به این نوع هوشمندی و ابعاد تشکیل دهنده آن به خصوص هوشمندی فرایندهای سازمانی می طلبد.