بررسی هیستولوژلوژیکی و ایمونوهیستوشیمیایی اثرات نیترات مازاد در آب آشامیدنی بر روند تکوین کبد جنین موش سوری نژاد NMRI

امروزه نیترات از طریق کودهای شیمیایی و سوخت های فسیلی وارد آب های زیر زمینی شده و وارد آب آشامیدنی می شود. با توجه به اینکه نیترات از طریق سد خونی جفتی عبور کرده و مستقیما وارد کبد جنین می شود، هدف از این مطالعه اثرات نیترات مازاد در آب آشامیدنی بر سلول های کبدی و اثرات مخرب آن بر روند تکوین بود.
در این مطالعه تجربی در روز صفر بارداری موش ها را به سه گروه کنترل، تجربی اول و تجربی دوم (به ترتیب 450 و 900 میلی گرم بر لیتر نیترات در هر روز) تقسیم شدند. در روز 17 بارداری حیوانات بوسیله استنشاق کلروفرم بیهوش کرده و کبد جنین ها جدا و در فرمالین 10% فیکس شد و سپس مورد بررسی ایمونوهیستوشیمی و هیستوپاتولوژی قرار گرفت. در این تحقیق از نرم افزار Image J جهت شمارش سلولی و از نرم افزار SPSS و با آزمون ANOVA یک طرفه جهت آنالیز آماری استفاده شد.
نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد نیترات مازاد در آب تغییرات معناداری در کاهش تعداد و وزن جنین ها، نیز تغییرات هیستوپاتولوژی در سلول های کبدی جنین ایجاد کرد و طبق بررسی ایمونوهیستوشیمی، میزان بیان فاکتور آپوپتوزی BCL2 در بافت کبد در دوره جنینی با افزایش نیترات آب آشامیدنی تغییرات معنی داری نشان داد.
نیترات مازاد در آب آشامیدنی سبب اختلالاتی در تکوین کبد جنین در طول دوره بارداری می شود.