تاثیر پیش درمانی با مقادیر مختلف ال-آرژینین بر نفروپاتی ناشی از سیسپلاتین در موش های صحرایی نر

سیسپلاتین دارویی پرکاربرد در درمان سرطان است که به علت ایجاد نفروپاتی محدودیت مصرف دارد. در این تحقیق، اثر پیش درمانی با مقادیر مختلف ال-آرژینین بر آسیب عملکردی کلیه ناشی از سیسپلاتین بررسی شد.
در این مطالعه تجربی، 63 رت نر بالغ به 7 گروه تقسیم شدند: در گروه های3و4و5و6؛ 60دقیقه قبل از تزریق سیسپلاتین با دوز 5mg/kg، ال-آرژینین به ترتیب با مقادیر 500، 100، 200 و 400میلی گرم بر کیلوگرم تزریق شد. در گروه7 قبل از تزریق سیسپلاتین، نرمال سالین تجویز شد. در گروه های 1و2 بجای سیسپلاتین، نرمال سالین تزریق شد؛ در گروه2، 60دقیقه قبل از تزریق نرمال سالین، ال-آرژینین با دوز mg/kg400 تزریق شد و در گروه1 به جای ال-آرژینین هم نرمال سالین تزریق شد. تزریق ها داخل صفاقی انجام شدند. 72ساعت پس از تزریق سیسپلاتین خون گیری و جداسازی پلاسما انجام شد سپس نمونه ادرار از 24ساعت قبل از خون گیری توسط قفس متابولیک جمع آوری شد. میانگین مقادیر اوره و کراتینین پلاسما، کلیرانس کراتینین (ml/day.kg) و کسردفع سدیم(%) به عنوان شاخص های عملکرد کلیه بین گروه ها مقایسه شدند.
در مقایسه با گروه 7، تزریق ال-آرژینین با دوز mg/kg400 باعث بهبود معنی دار همه شاخص ها شد. ال-آرژینین با دوز mg/kg200 فقط باعث کاهش معنی دار اوره پلاسما و کسردفع سدیم و با دوز mg/kg100 فقط باعث بهبود معنی دار کسردفع سدیم شد. ال-آرژینین با دوز mg/kg50 باعث بهبود معنی دار همه شاخص های عملکرد کلیه به جز کلیرانس کراتینین شد.
تزریق ال-آرژینین به ترتیب با مقادیر mg/kg400 و mg/kg50 بیشترین اثر در کاهش نفروپاتی ناشی از تجویز سیسپلاتین را داشت. علت اینکه ال-آرژینین با دوزهای حد واسط یعنی mg/kg100 و mg/kg200 تاثیر کمتری در کاهش نفروپاتی ناشی از سیسپلاتین داشته به بررسی بیشتری نیاز دارد.