اثربخشی آموزش مدیریت استرس شناختی- رفتاری بر شدت علایم و بهزیستی هیجانی بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر

سندروم روده تحریک پذیر (IBS) از شایع ترین اختلالات کارکردی دستگاه گوارش است. درمان های متفاوت دارویی و روان شناختی برای کنترل علایم این بیماری به کار برده می شود. هدف مطالعه حاضر، تعیین اثربخشی آموزش مدیریت استرس شناختی- رفتاری بر شدت علایم و بهزیستی هیجانی بیماران مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر بود.
در این کارآزمایی بالینی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل، 30 نفر از بیماران مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر در سال 1391 در شهر اردبیل به روش دردسترس، انتخاب و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارده شدند. ابزار پژوهش، پرسش نامه شدت علایم سندروم روده تحریک پذیر، مقیاس عاطفه مثبت و منفی خصلتی و مقیاس رضایت از زندگی بود. برنامه درمانی مدیریت استرس شناختی- رفتاری در 10 جلسه 90دقیقه ای و به صورت گروهی برای گروه آزمایش برگزار شد. ارزیابی بیماران در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک نرم افزار SPSS 20 و با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره انجام شد.
بین میانگین نمرات عاطفه مثبت، عاطفه منفی، رضایت از زندگی و شدت علایم سندروم روده تحریک پذیر در دو گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون تفاوت معنی دار وجود داشت (001/0p<). آموزش مدیریت استرس شناختی- رفتاری توانست 51% واریانس مولفه عاطفه مثبت، 55% واریانس مولفه عاطفه منفی، 89% واریانس رضایت از زندگی و 57% واریانس شدت علایم IBS را تعیین کند.
درمان مدیریت استرس شناختی- رفتاری می تواند در کاهش شدت علایم و افزایش بهزیستی هیجانی بیماران مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر موثر باشد.