سازگاری در پاسخ عوامل تحریکی و مهاری رگ زایی پس از 4 هفته تمرین مقاومتی فزاینده در مردان غیرفعال

فعالیت ورزشی، از عوامل مهم و تاثیرگذار بر افزایش چگالی مویرگی و رگ زایی است که به آن آنژیوژنز گفته می شود. مهم ترین تنظیم کننده های تحریکی فرآیند آنژیوژنز، نیتریک اکساید (NO) و فاکتور اندوتلیال رشد عروقی (VEGF) هستند. اندوستاتین نیز از عوامل بازدارنده آنژیوژنز است. هدف این پژوهش، بررسی سازگاری در پاسخ عوامل تحریکی و مهاری رگ زایی پس از 4 هفته تمرین مقاومتی فزاینده در مردان غیرفعال بود.
در این پژوهش نیمه تجربی، 20 دانشجوی مرد 20 تا 25ساله سالم و کم تحرک ساکن در کوی دانشگاه تهران در نیم سال اول سال 95-1394 به عنوان نمونه دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه 10نفره تجربی و شاهد تقسیم شدند. تمرین مقاومتی به صورت سه جلسه در هفته و به مدت 4 هفته انجام گرفت. نمونه گیری خون قبل و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین از آزمودنی ها به عمل آمد و مقادیر VEGF، NO و اندوستاتین سنجیده شد. داده ها به کمک نرم افزار SPSS 18 و توسط آزمون های T مستقل و وابسته و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند.
مقادیر VEGF و NO در گروه تجربی در مرحله پس آزمون نسبت به پیش آزمون افزایش معنی داری داشت (001/0=p)، در حالی که در گروه شاهد تغییرات معنی داری مشاهده نشد (05/0p>). مقادیر اندوستاتین در دو گروه تجربی و شاهد در مرحله پس آزمون نسبت به پیش آزمون افزایش معنی داری نداشت (05/0p>). همچنین فقط بین متغیرهای VEGF و NO همبستگی معنی دار مشاهده شد (82/0=r؛ 016/0=p).
4 هفته تمرین مقاومتی فزاینده در مردان غیرفعال بر عوامل تحریکی آنژیوژنز (VEGF و NO) تاثیر معنی داری دارد، ولی بر عامل مهاری آنژیوژنز (اندوستاتین) تاثیر معنی داری ندارد.