رابطه با آمریکا در فقه سیاسی شیعه با محوریت اندیشه امام خمینی (ره)

آموزه های فقهی، نقش محوری در تدوین راهبردهای کلان سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران دارد. با توجه به جایگاه کلیدی حاکم شرع در جامعه اسلامی، نگارندگان کوشیده اند تا با روش تحلیلی و بررسی ادله فقهی، با محوریت اندیشه امام خمینی+ یکی از مهم ترین چالش های سیاست خارجی جمهوری اسلامی از بدو تاسیس تاکنون را مورد ارزیابی قرار دهند.
پیرامون جواز و منع رابطه با کشور مستکبر، هر یک از طرفین جواز و منع، به ادله فقهی محکمی استدلال کرده اند. اما آنچه در تعارض ادله مهم است، چگونگی جمع بین دو دلیل است. بر اساس یافته های پژوهش حاضر، نگارنده، عدم جواز را به عنوان شق بدوی مسئله بیان و در ادامه قاعده مصلحت را به عنوان شق دوم و قاعده محوری در نحوه تعامل با کشور مستکبر معرفی و همچنین حاکم شرع را نیز به عنوان مجری قاعده (من به یده المصلحه) در نظر می گیرد که با نظر کارشناس امر، اقدام به صدور حکم می کند.