پیامدهای نامطلوب پریناتال در زمینه اندکس مایع آمنیوتیک بینابینی

مایع آمنیوتیک نرمال پیشگویی کننده عملکرد طبیعی جفت، رشد و سلامت جنین می باشد.

هدف از انجام مطالعه، تعیین پیامدهای نامطلوب بارداری در شاخص مایع آمنیوتیک بینابینی بود.

زنان باردار40-37 هفته با شاخص مایع آمنیوتیک بینابینی بین دسامبر 2012 و آگوست 2014 شناسایی شدند. اطلاعات قبل و حین زایمان و اطلاعات نوزاد جمع آوری شد و با زنان باردار با شاخص مایع آمنیوتیک نرمال مقایسه گردید. شاخص مایع آمنیوتیک کمتر از 8 سانتی متر و بیش تر از cm 5 به عنوان مایع آمنیوتیک بینابینی مشخص شد. پیامدهای بارداری شامل سزارین به علت ضربان قلب غیر اطمینان بخش جنین، مایع آمنیوتیک آغشته به مکونیوم، نمره آپگار دقیقه 5 کمتر از 7، وزن کم حین تولد، pH خون بند ناف در زمان تولد و بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان، بود.

سن بارداری در زمان زایمان در بارداری های با شاخص مایع آمنیوتیک بینابینی به صورت قابل توجهی کمتر از شاخص مایع آمنیوتیک نرمال بود. سزارین به علت ضربان قلب غیراطمینان بخش جنین در زنان با شاخص مایع آمنیوتیک بینابینی به طور قابل توجهی بیش تر از زنان با شاخص مایع آمنیوتیک نرمال بود و در گروه با شاخص مایع آمنیوتیک بینابینی، شیوع وزن تولد کمتر از صدک 10 برای سن بارداری، افزایش یافته بود. در بارداری های با شاخص مایع آمنیوتیک بینابینی به صورت قابل توجهی شیوع نمره آپگار پایین و pH شریان نافی پایین از زنان با شاخص مایع آمنیوتیک نرمال بیش تر بود. هیچ تفاوتی در میزان بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان و دفع مکونیوم بین دو گروه وجود نداشت.

تفاوت قابل توجهی در پیامدهای نامطلوب بارداری شامل سزارین به علت ضربان قلب غیراطمینان بخش جنین، وزن تولد کمتر از صدک 10 برای سن بارداری، نمره آپگار پایین و pH شریان نافی پایین بین بارداری های با شاخص مایع آمنیوتیک بینابینی و نرمال وجود دارد.