بررسی روابط علی - ساختاری بین شخصیت اسکیزوتایپی و نشانه های اختلال وسواسی - اجباری: نقش میانجی آمیختگی فکر - عمل

اختلال وسواسی-اجباری، یکی از ناتوان کننده ترین اختلالات است که از سوی سازمان بهداشت جهانی علت عمده ناتوانی برآورد شده است. اختلال وسواسی-اجباری با درجات مختلفی از همبودی با سایر اختلالات از جمله اختلال افسردگی، اختلالات اضطرابی و اسکیزوفرنی مربوط است. شواهد تجربی متعددی بر ارتباط احتمالی بین اختلال وسواسی- اجباری و اسکیزوفرنی و اسکیزوتایپال تاکید می کنند. احتمالا پایه های روان شناختی مشترکی مانند آمیختگی فکر- عمل و تفکر جادویی بین این اختلالات وجود دارد. هدف از پژوهش حاضر، برازش روابط علی-ساختاری بین نشانه های شخصیت اسکیزوتایپی و اختلال وسواسی-اجباری با توجه به نقش میانجی آمیختگی فکر-عمل بود. آزمودنی های پژوهش 300 نفر از دانشجویان کارشناسی دانشگاه تبریز بودند که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و پرسشنامه های وسواسی- اجباری مادزلی، صفات شخصیت اسکیزوتایپال، آمیختگی فکر-عمل را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری بررسی شدند. نتایج نشان داد که در رابطه بین شخصیت اسکیزوتایپال و اختلال وسواسی- اجباری، آمیختگی فکر- عمل می تواند نقش میانجی داشته باشد. از این رو صفات شخصیت اسکیزوتایپال به واسطه آمیختگی فکر- عمل می تواند اثرات متفاوتی در پیامد درمانی اختلال وسواسی- اجباری داشته باشد.